อุปมาโวหาร หมายถึง น. สํานวนเขียนที่กล่าวถึงเรื่องราวโดยยกสิ่งต่าง ๆขึ้นมาเปรียบเทียบประกอบ.
[อุปะ, อุบปะ] น. การเปรียบเทียบสิ่งที่มีลักษณ
[อุปะมาอุปะไม, อุบปะมาอุบปะไม] น. การเปรียบเทียบกัน.
[อุปะไม, อุบปะไม] น. สิ่งหรือข้อความที่พึงเปรียบเทียบกับสิ่งอื่นเพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้ง, คู่กับ อุปมา. (ป. อุปเมยฺย).
[อุปะยุวะราด, อุบปะยุวะราด] น. ตําแหน่งเจ้าในนครล้านช้างรองพระเจ้าแผ่นดิน แต่อยู่เหนืออุปราช. (ป.).
[อุปะโยก, อุบปะโยก] น. การใช้สอย, การทําให้เกิดประโยชน์.(ป., ส.).
[อุปะโยคะบุบพะบด, บุระพะบด] น. ในไวยากรณ์หมายถึงคํานําหน้ากรรมการก.
[อุปะรากอน, อุบปะรากอน] น. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสำคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์.(อ. opera).